Dokunursan Yanarım,Gidersen Üşürüm...

Gözlerin değse gözlerime, başım eğilir benim
Bakamam gözlerinin derin perdelerinden içeriye
Uzatsan ellerini tutamam heyecanımdan
Öyle dona kalırım ellerinin boşluğu arasında
Biraz daha yaklaşsan tutuşurum aşkın firakıyla
Ve dokunsan yanarım kor bir alev gibi derinden
Ne olur nasılsın deme sevgilim!
Dilim iyiyim deme refleksini gösteremeyecek
Sadece sus ve kalbimin ritmi daha da artmadan dur
orada
Biliyorum sıkılacaksın her zamanki gibi
suskunluğumdan
Yine çekip gideceksin çok uzaklara
Yamalı yüreğimin çukuruna düşeceğim gidişinle
Gitme kal deme cesaretini de bulamayacağım
kendimde
Utancımdan başım önümde, kısılır dudaklarım
Ve gidişini seyredeceğim gözlerimin taşkın tavlıyla
Kalırsan yanarım, gidersen üşürüm ben
Ateşle buzun arasında ki boşluktayım şu anda
Ne git demeye, nede kal demeye varamaz
dudaklarım
Biliyorum sen her zamanki gibi gideceksin!
Sana dur deme kadehinden bir yudum umut
yudumlayamayacağım
Yine boynumdaki utangaçlığın kolyesini
düşüremeyeceğim
Ardından yürüdüğün kaldırımlarda izini takip
edeceğim
Gidişe attığın her adımda üşüyeceğim
Yaklaştığım her adımdaysa yanacağım
Ne git, nede gitme
Bırak kalayım ortasında bu aşkın
Dokunsan yanarım, gidersen üşürüm ben..

Muhteşemm :\