HellGuardian
Daimi Üye
Merhaba arkadaşlar.Yazmayı ve okumayı çok seven biri olarak ortak sayılabilecek bir noktada yazdığım ve tamamen kendi satırlarım olan bir yazıyı sizinle paylaşmak istedim.Herkesin hayatı boyunca çok sık yaşadığı bir duyguyu, kendi satırlarımla anlatmaya çalıştım dilim döndüğünce.ÖZLEM...Hayatımızın her anında yer alan ya da alabilecek olan bir duygu yoğunluğudur aslında özlem.Bazen bastırmaya çalıştığımız, bazen de aleni olarak yaşadığımız bir duygudur belki de.Lafı uzatmıyor ve yazımı paylaşıyorum.
ÖZLEM
İnsanın herhangi bir varlık yada olgu için hissedebileceği en güzel duygu sevgidir. Onun peşi sıra da özlem gelir. Sevginin araya ayrılık girmiş versiyonudur aslında özlem. Bu yüzden bu kadar güzel ve özel olsa gerek. Sevenler bilir, aşkı sevgiyi alevlendiren birlikte olmak, güçlendirip dimdik ayakta tutan da özlem duymaktır.
Şuan olduğu gibi gurbette olduğumuzda yada ayrı kaldığımızda fark ettiğimiz ve hissettiğimiz duygu yoğunluğudur özlem. Annenin yerken ve yanındayken hiç takmadığın, emeğini, emeğinin sebebini göremediğin o muhteşem lezzetteki yemeklerini, yatağını veya odanı düzelt diye kızışını, daha önce sıkıcı bulmana ve kendini bebek gibi hissetmene sebep olan, aslında yalnızca sevgi ve merhamet kokan o evladım diyip bağrına basışını, onun mis kokusunu aklına getirdiğinde hissettiğin şeyin tam karşılığıdır özlem. Hatta yeri geldiğinde seni çok sıktığını, çok sıkıştırdığını düşündüğün babanla aranda geçen tartışmalara, bazen kırıcı olmaktan hiç çekinmeden sarf ettiğin sözlerle ettiğin kavgalara duyduğun pişmanlıktır özlem.Canından çok sevdiğin gözünden sakındığın ablanın seni anlamaması sana istemediğin şeyler yaptırması ve bundan duyduğun pişmanlığı dile getiremeyip içine atmandır özlem.Eskisi gibi saçlarını taramayı,oturup konuşmayı düşleyip artık bunları kaybettiğini anladığında yüreğinin tam ortasına düşüp seni yakan kordur özlem.Sürekli dövüşmeyi boğuşmayı çok sevdiğin,yeri geldiğinde ayarı tutturamayıp ağlattığın ve için çok acıdğı halde bir şey yapamadığın o küçük o sevimli o canından bi parça olan kardeşinin gözünde hiç büyümeyeceğini bilmek ve artık tüm bunlara çok çok uzak olmaktır özlem…
Kimileri için bir anlam ifade etmeyen ama kimileri içinse hayatın anlamı olan yegane duygudur aşk. Sevgiliye duyulan sevgidir ama içinde birazda tutku barındırır. İnsanın hayatına ummadığı bir anda karşı koyma yetisini tamamen yok ederek giren ve tüm duygularını altüst eden,aklını,kalbini,ruhunu ve bedenini O’na kilitleyen,her an yüzünü görmek,her an yanında olmak için can atmana sebep olan,yaptıramayacağı hiçbir şey bulunmayan,karşılıklı yaşandığında yeryüzündeki en muhteşem duygu ve en büyük mutluluk kaynağı,yalnız yaşandığında ise tam tersi yeryüzündeki en büyük eziyet,bir insana verilebilecek en büyük ceza ve görülebilecek en büyük işkencedir AŞK… Karşısına ruh ikizi çıkan şanslı insanları bekleyen sinsi bir tuzaktır özlem de. Canından çok sevdiğin, gözünden sakındığın, uğruna yapmadık şey bırakmadığın ve yapamayacağın şey olmadığını bildiğin, gözünden inci tanelerini dökmesin diye yeri geldiğinde şaklabanlık yaptığın, gözünde hep bir umut ve yüzünde hep bir tebessüm olmak için savaştığın o muhteşem, o harika varlık yanında olmadığında, güzel yüzünü, bakmaya doyamadığın suretini göremediğinde, yeryüzündeki en güzel melodiden bile binlerce kat fazla güzellikteki sesini duyamadığında, kalbinde başlayıp bütün vücuduna yayılan, yavaş yavaş tüm hücrelerini ele geçirmesine karşı koyamadığın, çok acıttığı zamanlarda gözünden yaş olup akmasına engel olamadığın ve tüm bunlara anlam veremeyip adını koyamadığın hastalığın tam ismidir ÖZLEM…
Mutluluğa olan isyandır kimi zamanda. Her şeyden ümidini kestiğinde, artık yaşamak yada gülmek için bir sebep bulamadığında, için sıkıldığında, ruhun daraldığında, seni hayata bağlayacak tek bir sebep bile bulamadığında, kısacası boşluğa düştüğün anlarda yaşama sevincine, mutluluğuna ve hayatına sitemindir özlem.
B. BAYSAL
Umarım duygularınıza biraz tercüman olabilmişimdir.Emeğe saygı duyan arkadaşlar olduğunuzu düşünerek MAXİGAME' e ve onun saygıdeğer üyelerine özel olarak paylaştığım bu yazımı, başka site ve forumlarda görmemek dileğiyle. Vakit ayırdığınız için teşekkürler.
Şuan olduğu gibi gurbette olduğumuzda yada ayrı kaldığımızda fark ettiğimiz ve hissettiğimiz duygu yoğunluğudur özlem. Annenin yerken ve yanındayken hiç takmadığın, emeğini, emeğinin sebebini göremediğin o muhteşem lezzetteki yemeklerini, yatağını veya odanı düzelt diye kızışını, daha önce sıkıcı bulmana ve kendini bebek gibi hissetmene sebep olan, aslında yalnızca sevgi ve merhamet kokan o evladım diyip bağrına basışını, onun mis kokusunu aklına getirdiğinde hissettiğin şeyin tam karşılığıdır özlem. Hatta yeri geldiğinde seni çok sıktığını, çok sıkıştırdığını düşündüğün babanla aranda geçen tartışmalara, bazen kırıcı olmaktan hiç çekinmeden sarf ettiğin sözlerle ettiğin kavgalara duyduğun pişmanlıktır özlem.Canından çok sevdiğin gözünden sakındığın ablanın seni anlamaması sana istemediğin şeyler yaptırması ve bundan duyduğun pişmanlığı dile getiremeyip içine atmandır özlem.Eskisi gibi saçlarını taramayı,oturup konuşmayı düşleyip artık bunları kaybettiğini anladığında yüreğinin tam ortasına düşüp seni yakan kordur özlem.Sürekli dövüşmeyi boğuşmayı çok sevdiğin,yeri geldiğinde ayarı tutturamayıp ağlattığın ve için çok acıdğı halde bir şey yapamadığın o küçük o sevimli o canından bi parça olan kardeşinin gözünde hiç büyümeyeceğini bilmek ve artık tüm bunlara çok çok uzak olmaktır özlem…
Kimileri için bir anlam ifade etmeyen ama kimileri içinse hayatın anlamı olan yegane duygudur aşk. Sevgiliye duyulan sevgidir ama içinde birazda tutku barındırır. İnsanın hayatına ummadığı bir anda karşı koyma yetisini tamamen yok ederek giren ve tüm duygularını altüst eden,aklını,kalbini,ruhunu ve bedenini O’na kilitleyen,her an yüzünü görmek,her an yanında olmak için can atmana sebep olan,yaptıramayacağı hiçbir şey bulunmayan,karşılıklı yaşandığında yeryüzündeki en muhteşem duygu ve en büyük mutluluk kaynağı,yalnız yaşandığında ise tam tersi yeryüzündeki en büyük eziyet,bir insana verilebilecek en büyük ceza ve görülebilecek en büyük işkencedir AŞK… Karşısına ruh ikizi çıkan şanslı insanları bekleyen sinsi bir tuzaktır özlem de. Canından çok sevdiğin, gözünden sakındığın, uğruna yapmadık şey bırakmadığın ve yapamayacağın şey olmadığını bildiğin, gözünden inci tanelerini dökmesin diye yeri geldiğinde şaklabanlık yaptığın, gözünde hep bir umut ve yüzünde hep bir tebessüm olmak için savaştığın o muhteşem, o harika varlık yanında olmadığında, güzel yüzünü, bakmaya doyamadığın suretini göremediğinde, yeryüzündeki en güzel melodiden bile binlerce kat fazla güzellikteki sesini duyamadığında, kalbinde başlayıp bütün vücuduna yayılan, yavaş yavaş tüm hücrelerini ele geçirmesine karşı koyamadığın, çok acıttığı zamanlarda gözünden yaş olup akmasına engel olamadığın ve tüm bunlara anlam veremeyip adını koyamadığın hastalığın tam ismidir ÖZLEM…
Mutluluğa olan isyandır kimi zamanda. Her şeyden ümidini kestiğinde, artık yaşamak yada gülmek için bir sebep bulamadığında, için sıkıldığında, ruhun daraldığında, seni hayata bağlayacak tek bir sebep bile bulamadığında, kısacası boşluğa düştüğün anlarda yaşama sevincine, mutluluğuna ve hayatına sitemindir özlem.
B. BAYSAL
Umarım duygularınıza biraz tercüman olabilmişimdir.Emeğe saygı duyan arkadaşlar olduğunuzu düşünerek MAXİGAME' e ve onun saygıdeğer üyelerine özel olarak paylaştığım bu yazımı, başka site ve forumlarda görmemek dileğiyle. Vakit ayırdığınız için teşekkürler.
Son düzenleme:
