IMLEGEND
Aileden
IL-2 - Uçan Tank
Bugün, İkinci Dünya Savaşı süresince Sovyet Hava Kuvvetleri'nin baş tacı olmuş, bir Sovyet kara saldırı uçağı olan IL-2'yi inceleyeceğiz Josef Stalin'in kendisi bile uçağı “Kızıl Ordu için hava, su gibi bir ihtiyaçtır†şeklinde nitelendirmiştir.
Tanksavar
Tankın 20. yüzyılın başlarından itibaren yaptığı yükseliş, düşman zırhlılarıyla nasıl başa çıkacağını bilemeyen Sovyet ordusu için bir problem teşkil etmişti. 1930'lar boyunca, tankları havadan yok etme metotları üzerine çalışmalar yapılmış, fakat bir verim alınamamıştı.
Savaşın ufukta görünmesiyle, bir tanksavar uçağı için resmi talep nihayet 1938 yılında yapıldı. Biri, muhtemelen Sovyetler Birliği'nin en iyi ve kesinlikle en verimli hava taşıtı tasarımcısı olan Sergey İlyuşin tarafından yapılan tasarım olmak üzere, iki adet tasarım sunuldu. Diğeri ise, Pavel Sukhoi'nin Su-6'sıydı. Ilyuşin'in tasarımı seçildi.
Asıl prototip TsKB-55 olarak bilinen, iki koltuklu bir uçaktı. Tasarımın en önemli özelliği, ekibi, motoru, radyatörleri ve yakıt depolarını koruyan, 7 mm'lik bir zırh kalkanıydı. Süperşarjlı 1,350 beygir AM-35 motoru kullanıyordu. Aerodinamik performansın henüz göz önüne bile alınmadığı zamanlarda, Ilyuşin, zırhlı kalkan tasarımını kullanan bir “uçan tank†yaratmıştı. Sonuçta ortaya çıkan araç, alçak irtifa kara saldırısı rolünü üstlenebilecek bir uçaktı.
Daha İyisini Yap!
Ancak bu, mükemmeliyetçi Sovyetler için yeterli değildi. Tasarımı geliştirebilecek birçok yöntem olduğunu gördüler. Böylece üretime girmeden önce uçağın bazı temel özellikleri değiştirildi. TsKB-57 isimli bir başka prototip oluşturuldu. Yapılan belki de en önemli değişiklik, iki koltuğun tek koltuğa düşürülmesiyle ağırlığın yüksek oranda azaltılması oldu. Süperşarj kullanılmadan yükseltilen Am-38 motoru, gücü 1,700 beygire çıkardı. Ayrıca uçağa pilot için yükseltilmiş kanopi özelliği geldi. Cephane için, kanatlara monteli dört adet 7,62 mm makineli tüfek yerleştirildi. Bunlar kanat altı roketler atabiliyordu.
Uçak resmen IL-2 adını aldı (kod adı fırtına kuşu anlamına gelen Şurtmovik'ti) ve üretim yavaş yavaş başladı.
Pratik Mükemmelleştirir
Almanya’nın işgal ettiği 1941 yılında, 249 adet IL-2 imâl edilmişti, ancak bunların sadece 18'i savaş meydanında kullanılabiliyordu. Fakat, onların bile bir etkisi olmadı, çünkü pilotlar bu uçağın kullanımıyla ilgili bir eğitimden geçmemişlerdi! Uçaklar savunmaya yardım için havalandılarsa da, pilotların deneyimsizliğinden ötürü neredeyse hiç hasara yol açamadılar.
Stalin'i ünlü demecini vermesine sebep olan da bu durumdu:
ÜLKEMİZİ VE KIZIL ORDU'YU HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRATTINIZ. IL-2'LERİ ŞİMDİYE DEK İMAL ETMEMİŞTİNİZ. IL-2 UÇAKLARI KIZIL ORDU İÇİN ARTIK HAVA, SU GİBİ İHTİYAÇTIR. SHENKMAN BUILDS GÜNDE BİR IL-2, TRETIAKOV GÜNDE BİR YA DA İKİ TANE MIG-S3 ÜRETİYOR. BU ÜLKEMİZ VE KIZIL ORDU İÇİN UTANÇ VERİCİDİR. SİZDEN HÜKÜMETİN SABRINI ZORLAMAMANIZI VE DAHA FAZLA IL ÜRETİLMESİNİ TALEP ETMENİZİ İSTİYORUM. SİZİ SON KEZ UYARIYORUM. STALİN.
Böylesi pozitif teşviğin ardından fabrikalar işe koyuldu
Doğunun Geçim Kaynağı
Savaş süresince, 30.000'den fazla IL-2 imâl edildi. Sovyetler Birliği tarafından savaş sırasında sayıca en fazla üretilen uçak olan IL-2, her yerde görev yaptı. Neyse ki, o zamana kadar pilotlar ve yer mürettebatı uçağın kullanımıyla ilgili doğru taktikleri de öğrenmişlerdi; böylece uçaklar çok daha etkili kullanılabildi!
Uçağa “uçan tank†denmesinin bir sebebi vardı elbet! Yalnızca, kendi zamanındaki bir uçak için aşırı ağır zırh içermiyordu, aynı zamanda asıl görevi düşman tanklarını da yok etmekti. Kaç tankın sonunun IL-2'lerin elinden olduğu bilinmiyor, ancak 1943 Temmuz'unda, İkinci Dünya Savaşı’nın önemli tank savaşlarından Kursk Muharebesi esnasında birçok Shturmoviks meydanlardaydı.
IL-2 geniş hava filolarıyla uçmasıyla bilinirdi, böylece geniş bir arazi üzerinde oldukça etkili kara saldırısı yapmayı başarabiliyordu. Çok alçaktan uçuyorlardı, bu bazen 20 metre, hatta daha alçak olabiliyordu! Bu da, IL-2 mürettebatı zayiatının, iyi bir şekilde zırhlandırılmış olmalarına rağmen fazla olabileceği anlamına geliyordu. Asıl tehlike, yere aşırı derecede yakın uçmaktan kaynaklanıyordu.
Almanlar, IL-2 tehdidine karşılık verebilmek için, hava saldırılarını önceden haber alacak şekilde taktiklerini değiştirdi. Ancak IL-2 pilotları bunların çok çabuk farkına varıp formasyonlarını buna göre değiştirerek Alman tank tümenlerini darmadağın ettiler.
IL-2 için geliştirilen bir diğer taktik, “Ölüm Çemberi†adıyla bilinen saldırıydı. Bu formasyonda, Shturmovik grubu hedef etrafında çember halinde uçuyordu. Her biri sırası gelince inişe geçerek sığ pike saldırısına kalkıyor ve tekrar yukarı çıkarak bir geçiş daha yapmak için dönüyordu. Bu, yakıt ve cephaneleri yettiği sürece, hedefin sürekli olarak ateş altında kalması anlamına geliyordu.
Başka Yenilikler
IL-2'nin başarılarına rağmen, İkinci Dünya Savaşı'nın teknolojik silahlanma yarışı son hız devam etti ve bu, uçak tedavülden kalkmış sayılana kadar böyle sürdü. Bunun üstesinden gelmek için Sovyetler, uçağın kullanılabilir hâlde olması için sürekli olarak uçak üzerinde iyileştirme yaptı. Buna, gitgide faydasız hale gelen 23 mm'lik topları, bir çift uzun namlulu 37 mm NS-37 topları ile değiştirmek de dâhildi.
Bir arka nişancı eklenmesiyle, uçak tekrar iki koltuklu hale getirildi. Ağırlık ve aerodinamiğin etkinliğini geliştirmek için malzemeler değiştirildi ve kanatların on beş derece arkaya çekildiği en son modelde, performans ve hakimiyet ciddi biçimde geliştirilmiş oldu.
1943'te Ilyuşin her şeye sıfırdan başladı ve uçağı yeni baştan tasarladı. Bu değişimin sonucunda World of Warplanes'te bir başka uçak olan IL-10 ortaya çıkmış oldu.
Uçan Aslar
IL-2'nin kullanıldığı uçuş görevlerinin getirdiği riske rağmen, birçok pilot bu uçuştan sağ çıkabildi. Bunlardan biri, Sovyet kaynaklarına göre 239 muharebe, 53 gemi batırma, 80 tank yok etme operasyonunda görev alan ve 600 zırhlı araç ile 27 uçak kullanan Yarbay Nelson Stepanyan'dı.
Önemle anılacak bir diğer yıldız ise bir kadındı. Üsteğmen Anna Yegorova 260'tan fazla uçuşta görev aldı; bunların neredeyse hepsi IL-2 pilotluğuydu. Hizmetleri için kendisine üç kere nişan verildi; bunlardan biri, Altın Yıldız “Sovyetler Birliği Kahramanı†nişanıdır.
Bugün IL-2
Günümüze kadar gelen birçok IL-2 uçağı Avrupa'nın çeşitli müzelerinde görülebilir. Bu müzelerden bazıları, Belgrad Havacılık Müzesi (Sırbistan), Varşova'da bulunan Polonya Ordusu Müzesi ve Çek Cumhuriyeti'nde bulunan Prag Açık Hava Müzesi.
Rusya'da da uçurabilecek durumda tutulan bir IL-2 bulunuyor ki, bu dünyadaki tek uçurulabilir örneği temsil ediyor. Rus televizyon haberlerinden alınan YouTube videosundan uçağı izleyebilirsiniz.
World of Warplanes’te yer alan IL-2’ler
[RESIZE=900]
[/RESIZE]
Temel IL-2, Sovyet Teknoloji Ağacı'na ait bir Kademe V kara saldırısı uçağıdır. Ayrıca buna benzer olarak, uçağın iki koltuklu modelini baz alan bir Kademe VI IL-2(t) ve aynı konseptin yeniden tasarlanmış hâli olan, daha öldürücü etkiye sahip IL-10 bulunuyor. Bu da, Teknoloji Ağacı Kademe VIII’in altında bulunabilir.
Temel IL-2 için mevcut birçok yapılandırma var, ancak hepsi de ortak bir amaca yöneliyor; kara hedeflerine saldırı ve savunma amaçlı olarak yakın çarpışmada savaşma kabiliyeti. Bazı kara saldırısı uçakları birden çok amaca hizmet edebilirken, bu uçak onlardan biri değil! Takımınızın üstünlük kurmasında yardımcı olmak için, kara hedeflerine saldırı yapmaya odaklanmanız gerekiyor, bu yüzden roketlerinizi akıllıca kullanmanız şart.
Kademe VI IL-2, kuyruğunuza takılan sinir bozucu avcı uçaklarını arka nişancıyla indirmenizi sağlayan, iki koltuklu bir modeldir. Fakat, burada da asıl amaç, yerdeki hedefleri vurmak olmalıdır.
Kademe VIII IL-10, temelde bir IL-2'dir, ancak çok daha ağır hasar verebilir. Uçururken aynı hissi verdiğini fark edeceksiniz, ancak düşmana verdiğiniz hasar çok daha ağır olacak, bu yüzden eğlenmenize bakın! Yine de kara hedeflerine kilitlenseniz daha iyi edersiniz. Bu aşamada bu şekilde davranarak üstünlük kurma çabasının önemli bir parçası hâline gelmiş olacaksınız.
Pilotlar, pratik mükemmelleştirir. IL-2'leri havaya salın ve World of Warplanes'teki kendi Ölüm Çemberi'nizi uygulayın!
