Lisra
Daimi Üye
- Aktiflik
-
- K.Tarihi
- 5 May 2012
- Mesajlar
- 55
- Puanı
- 45
Çok asosyal bir şekilde büyüdüm, büyütüldüm. Hikaye böyle başlıyor
2. veya 3. sınıfta çok iyi bir arkadaş edindim, kardeş gibiydik yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Her aktiviteyi birlikte yapar, her gün birlikte vakit geçirirdik.İlk defa arkadaşlığın ne olduğunu anlamıştım, anlayabilmiştim. Fakat 5. sınıfa geçerken başka şehre taşındılar. İçimde garip bir his vardı. Onlar taşındı başka şehre, neredeyse her gün rüyamda onu görüyordum. Keşke biraz daha zaman olsa da gitmeseler diye üzülüyordum.Ondan sonra başka iyi arkadaşım olmadı. Sonraki sene okuldaki tüm sınıfları karma yaptılar, diğer şube ile birleştik. Ama yine arkadaşlık kuramıyordum konuşuyor ediyordum ama hiç biri onun yerini doldurmuyordu, kendimi sürekli online oyunlara verdim. Okuldan gelir gelmez silkroad açar çar kasardım, çünkü başka yapabilecek hiç bir şeyim yoktu.7. sınıfa geçtim biraz daha sosyal olmuştum, diğer şubeden bir arkadaş ile iyice kaynaştık, Sonunda bir arkadaş daha edinmiştim ama içimde daha da büyüyen bir sosyal fobi olduğunun farkında değildim. O sene okul bitince her şey bitmişti, ben yine asosyal hale geçmiştim.Sabahtan akşama kadar bilgisayar başındaydım.Her gün aynı geçiyordu ve sonunda eylül ayı gelmişti, okul açılıyordu sonunda. 8. sınıfa geçmiştim dershane şarttı hangisine gitsem karar veremedim, sınıftan bir arkadaşın gittiği dershaneye gittim, diğer dershaneye sınıfın tamamı gidiyordu.Diğerini seçmek gibi büyük bir hata yaptım.Dershaneye gittim o kızla konuşmaya çalıştım beceremedim 3 yıldır aynı sınıftayız ama bir selam bile diyemiyordum, çünkü asosyaldim.Dershanede de hiç arkadaş yapamadım,. Canıma tak etti ve sosyalleşmeye karar verdim arkadaşlarla konuşmaya başladım,bunu becermiştim karşı cinsten biriyle konuşmakta hiç zorlanmadım, dershaneye birlikte gittik ve kızdan kanka olmaz düşüncesi kafamdan çıkmıştı, onunla gerçek arkadaş gibiyiz, her şeyi konuşuyoruz fakat bu sosyalleşme adımını başka ortamlarda asla gösteremedim, dershaneye giderken tek avunma sebebim ise kızdan kanka olmaz düşüncesini değiştiren arkadaşımdı, tek konuşabileceğim kişi oydu.Hangi sınıfa gidersem gideyim en köşedeki tek masaya geçer oraya otururdum ders dinler bitirirdim. Çıkışta onunla birlikte evlerimize giderdik. Dershaneye sürekli birlikte gidiyor geliyorduk. Sosyalleştim, her şey çok güzeldi.Fakat zaman çok çabuk geçti sbs zamanı geldi.Sınava girdim çok kötü geçti,Garanti gözü ile baktığım liseyi belki tutturmayacağım.
Şimdi ise dönem bitti, ben eski halime döndüm 7/24 bilgisayar, online oyunlar.Lisede de arkadaşlık kuramayacağım bunu biliyorum. Diğer insanlar ile hiç bir ortak yanım yok. Müzik zevkim farklı, oyun zevkim farklı hiç bir ortak noktada buluşamıyorum, Şuan çok umutsuz bir şekilde bekliyorum. Asla arkadaşlık kuramayacağım ve sırf bu yüzden depresyondayım.
İçimi dökmek istedim.Okuyan okumayan herkese teşekkürü borç bilirim.
2. veya 3. sınıfta çok iyi bir arkadaş edindim, kardeş gibiydik yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Her aktiviteyi birlikte yapar, her gün birlikte vakit geçirirdik.İlk defa arkadaşlığın ne olduğunu anlamıştım, anlayabilmiştim. Fakat 5. sınıfa geçerken başka şehre taşındılar. İçimde garip bir his vardı. Onlar taşındı başka şehre, neredeyse her gün rüyamda onu görüyordum. Keşke biraz daha zaman olsa da gitmeseler diye üzülüyordum.Ondan sonra başka iyi arkadaşım olmadı. Sonraki sene okuldaki tüm sınıfları karma yaptılar, diğer şube ile birleştik. Ama yine arkadaşlık kuramıyordum konuşuyor ediyordum ama hiç biri onun yerini doldurmuyordu, kendimi sürekli online oyunlara verdim. Okuldan gelir gelmez silkroad açar çar kasardım, çünkü başka yapabilecek hiç bir şeyim yoktu.7. sınıfa geçtim biraz daha sosyal olmuştum, diğer şubeden bir arkadaş ile iyice kaynaştık, Sonunda bir arkadaş daha edinmiştim ama içimde daha da büyüyen bir sosyal fobi olduğunun farkında değildim. O sene okul bitince her şey bitmişti, ben yine asosyal hale geçmiştim.Sabahtan akşama kadar bilgisayar başındaydım.Her gün aynı geçiyordu ve sonunda eylül ayı gelmişti, okul açılıyordu sonunda. 8. sınıfa geçmiştim dershane şarttı hangisine gitsem karar veremedim, sınıftan bir arkadaşın gittiği dershaneye gittim, diğer dershaneye sınıfın tamamı gidiyordu.Diğerini seçmek gibi büyük bir hata yaptım.Dershaneye gittim o kızla konuşmaya çalıştım beceremedim 3 yıldır aynı sınıftayız ama bir selam bile diyemiyordum, çünkü asosyaldim.Dershanede de hiç arkadaş yapamadım,. Canıma tak etti ve sosyalleşmeye karar verdim arkadaşlarla konuşmaya başladım,bunu becermiştim karşı cinsten biriyle konuşmakta hiç zorlanmadım, dershaneye birlikte gittik ve kızdan kanka olmaz düşüncesi kafamdan çıkmıştı, onunla gerçek arkadaş gibiyiz, her şeyi konuşuyoruz fakat bu sosyalleşme adımını başka ortamlarda asla gösteremedim, dershaneye giderken tek avunma sebebim ise kızdan kanka olmaz düşüncesini değiştiren arkadaşımdı, tek konuşabileceğim kişi oydu.Hangi sınıfa gidersem gideyim en köşedeki tek masaya geçer oraya otururdum ders dinler bitirirdim. Çıkışta onunla birlikte evlerimize giderdik. Dershaneye sürekli birlikte gidiyor geliyorduk. Sosyalleştim, her şey çok güzeldi.Fakat zaman çok çabuk geçti sbs zamanı geldi.Sınava girdim çok kötü geçti,Garanti gözü ile baktığım liseyi belki tutturmayacağım.
Şimdi ise dönem bitti, ben eski halime döndüm 7/24 bilgisayar, online oyunlar.Lisede de arkadaşlık kuramayacağım bunu biliyorum. Diğer insanlar ile hiç bir ortak yanım yok. Müzik zevkim farklı, oyun zevkim farklı hiç bir ortak noktada buluşamıyorum, Şuan çok umutsuz bir şekilde bekliyorum. Asla arkadaşlık kuramayacağım ve sırf bu yüzden depresyondayım.
İçimi dökmek istedim.Okuyan okumayan herkese teşekkürü borç bilirim.
abi şu tür lafları demeyin herkes senin gibi insan sende herkes gibi insansın dime ? dışarı çıkıp dolaş pcyi 7/24 yerine 7/2 7/3 kullan bak o zaman ben niye böyle yapmamışım diye kendine sorarsın
